ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

Με τα πλάνα του Κώστα Νάστου και ακίνητες φωτογραφίες από τα παλιοπωλεία του Μοναστηράκι, που έχει τραβήξει η ίδια η Γκέη Αγγελή, επιχειρείται μία «καταγραφή» της ιστορίας κάποιων από τα πολλά αντικείμενα, που είναι αραδιασμένα σε πάγκους και βιτρίνες.

Η σκηνοθεσία αντιμετωπίζει το υλικό αυτό σαν ένα είδος μαυσωλείου απίστευτης ποικιλίας πραγμάτων, που περιμένουν εκείνον που θα τα ζωντανέψει. Έτσι η Αγγελή προσεγγίζοντας π.χ. ρολόγια, παλιά έπιπλα ή φωτογραφίες, αναλαμβάνει να τους δώσει φωνή, ανασύροντάς τα από τη μοναξιά τους. Μπροστά στην εικόνα καθενός από αυτά τα αντικείμενα η  μπάντα προσαρμόζεται αναλόγως, προσφέροντας κάποιο ηχητικό ένδυμα και κινητοποιώντας τους πολλαπλούς συνειρμούς μέσα μας.

Τελικά το ντοκιμαντέρ αυτό είναι ένα παιχνίδι με τη μνήμη, καθώς το «βιογραφικό» των παλιών πραγμάτων μάς οδηγεί σε ένα ταξίδι στο χρόνο, κατά το οποίο όλα χάνουν το υλικό τους βάρος και γίνονται ευτυχισμένα φαντάσματα.