Το 1974, και με αφορμή έναν αυθόρμητο έρανο για την Κύπρο, οι Έλληνες περιοχής Χαϊδελβέργης Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, αφού συνειδητοποιούν πώς η διεκδίκηση των αιτημάτων τους μπορεί να επιτευχθεί ομαδικά και όχι ατομικά, αποφασίζουν την ίδρυση της Ελληνικής Κοινότητας Χαϊδελβέργης.

Για την πλατύτερη δημοσιότητα των προβλημάτων πού αντιμετωπίζουν οι ξένοι εργάτες στην Γερμανία, η Γενική Συνέλευση της Κοινότητας σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη Λευτέρη Ξανθόπουλο, αποφασίζουν την Άνοιξη του 1976 την δημιουργία μιας ταινίας. Η παραγωγή χρηματοδοτείται από εθελοντικές εισφορές των Ελλήνων της περιοχές. Το συνεργείο εργάζεται εθελοντικά.

Η ταινία με τον τίτλο "Ελληνική Κοινότητα Χαϊδελβέργης" πήρε μέρος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1976 όπου και βραβεύτηκε με το δεύτερο βραβείο ταινίας μικρού μήκους, επαινέθηκε δε από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) "για την σοβαρότητα και τη συνέπεια στη αντιμετώπιση ενός κοινωνικοπολιτικού προβλήματος και την αρτιότητα της κινηματογραφικής της γραφής". Τον επόμενο χρόνο η ταινία προβλήθηκε στην Γερμανική τηλεόραση σ' ένα δίωρο πρόγραμμα αφιερωμένο στα προβλήματα των Ελλήνων εργαζομένων στην Γερμανία όπου και απέσπασε το Πρώτο Βραβείο του ZDF τον Ιανουάριο του 1978.

Η " Ελληνική Κοινότητα Χαϊδελβέργης" ερευνά και ανατέμνει το μεταναστευτικό ζήτημα από τη θέση ενός συλλογικού οργάνου, της Κοινότητας, αποτελεί δε το πρώτο μέρος της Τριλογίας της Ρωμιοσύνης (τριλογία του ξεριζωμού και της προσφυγιάς). Το δεύτερο μέρος, "Ο Γιώργος από τα Σωτηριάνικα" γυρίστηκε το 1978. Ή τριλογία κλείνει το 1982 με την ταινία "Στα Τουρκοβούνια".

Το σενάριο, ή σκηνοθεσία και το μοντάζ της "Χαϊδελβέργης" είναι του Λευτέρη Ξανθόπουλου, ή φωτογραφία του Μιχάλη Ρόκου.