Μήδεια 70

Το «Μήδεια 70» είναι μια ώλοκληρωμένη δουλειά. Ενώ, αντίθετα με τΙς περισσότερες ελληνικές ταινίες, ο ήχος είναι αναπόσπαστο τμήμα του έργου συμπληρώνοντας καί όχι υπογραμμίζοντας ή εξηγώντας το θέμα. Παράδειγμα: ή πάμφτωχη και δυστυχισμένη πρωταγωνίστρια (έξοχη η Μαριέττα Ριάλδη), βάζει κάποια τάξι το πρωί στο σπιτικό της, ενώ το ραδιόφωνο δίνει συμβουλές πώς ή νοικοκυρά να επωφελήται από τις σπιτικές εργασίες, για να κάνη γυμναστικές ασκήσεις και να περιποιήται την καλλονή της. Δεύτερο παράδειγμα: ενώ βλέπομε την αστυνομία νά συλλαμβάνη την παιδοκτόνο, ακούμε τις σχετικές ή άσχετες κουβέντες των μελών του εκτελεστικού αποσπάσματος. Η «Μήδεια 70», αξίζει ανάλυση ταινίας μεγάλου μήκους, γιατί έχει όλα το στοιχεία του έργου.

Ωλοκληρωμένη δουλειά επίσης το "Χαμόγελο» πού μας έδωσε καί το πιο σωστό, το πιο ρεαλιστικό μικρό παιδί πού έχω δη ως τώρα στόν κινηματογράφο. Θα μπορούσε θαυμάσια να αποτελέση μία από τις κυριότερες σκηνές μιας νεορρεαλιστικής ταινίας μεγάλου μήκους. Αυτό μάλιστα, είναι δείγμα εργασίας για μελλοντική σκηνοθετική καρριέρα.