Σύνοψη ταινίας:Ντοκιμαντέρ για τους καρβουνιάρηδες, ένα επάγγελμα που φθίνει μέσα στη σύγχρονη τεχνολογία. Η ταινία γυρίσθηκε το 1977 και αναφέρεται στην παραγωγή του ξυλάνθρακα, ενός προϊόντος που έχει περιθωριοποιηθεί γιατί αντικαταστάθηκε από το πετρέλαιο. Στη μικρή εισαγωγή της ταινίας - που γυρίσθηκε στην Αθήνα -οι έμποροι-παραγωγοί στα αιτήματα τους λένε: « ζητούμε να δίνουμε πετρέλαιο εκεί που δίναμε τα κάρβουνά μας». Το κύριο μέρος της ταινίας γυρίσθηκε στη Βόρια Εύβοια μέσα στο δάσος. Εκεί συναντήσαμε τους εργάτες που φτιάχνουν το κάρβουνο. Έρχονται τον Οκτώβριο και μένουν στο δάσος μέχρι αρχές καλοκαιριού. Φέρνουν μαζί όλη την οικογένεια, τα ζώα τους, άλογα και κότες και μια υποτυπώδη οικοσκευή. Φτιάχνουν τσίγκινες καλύβες για να κοιμούνται, φέρνουν νερό από το βουνό, κόβουν τα ξύλα από το δάσος και στήνουν τα καμίνια που θα δώσουν το ξυλοκάρβουνο. Δουλεύουν άνδρες γυναίκες και παιδιά από την ανατολή του ήλιου μέχρι τη δύση του. Μια ζωή σκληρή που το δικαίωμα στη δουλειά τους κάθε χρόνο διαπραγματεύεται τόσο από τους εμπόρους όσο και από την τεχνολογία που αναπτύσσεται.Ένα από τα παιδιά που ρώτησα τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει, μου απάντησε:- Κύριος.- Τι πάει να πει κύριος, τον ρώτησα,- Να φύγω από το δάσος.