(απαραίτητο για την ψηφοφορία των ταινιών)
(απαραίτητο για το σχολιασμό των ταινιών)

Στατιστικά

  • Σύνολο μελών: 6615

Τυχαίες ταινίες

Απρίλιος 2007. Κείμενο του Δημήτρη Χαρίτου για την ταινία "Απεταξάμην"

ΦΡΙΝΤΑΣ ΛΙΑΠΠΑ: «ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ»

Απόλυτο δείγμα σινεφιλίας αυτή η μικρού μήκους μυθοπλασία της αξέχαστης Φρίντας Λιάππα. Γυρισμένη το 1980, όταν μεσουρανεί το γαλλικό «νέο κύμα», το αλά Τρυφώ βλέμμα και ο χιτσκοκικές σκηνοθετικές «παγίδες» του φανταστικού που όμως πατάει στέρεα στη ρεαλιστική διαδικασία της ζωής. Ύστερα από 27 χρόνια συνεχίζουν να υπάρχουν αυτές οι αρετές του κινηματογραφικού βλέμματος ως καλλιτεχνικής ευταξίας. Προϋποθέτουν βέβαια την ευελιξία της κάμερας, την οργάνωση και την αισθητική του κάδρου πολύ περισσότερο όταν η δράση γίνεται στον κλειστό χώρο ενός διαμερίσματος πολυκατοικίας. Και εντυπωσιάζει η άνεση που η τότε 32χρονη σκηνοθέτιδα περιφέρεται ασταμάτητα στον κλειστό χώρο δίνοντας του έκταση, αναδεικνύοντας γωνιές, όψεις, λεπτομέρειες μέσα από μικρά συμβάντα-παιχνίδια του κινηματογράφου.
Η μητέρα και ο πατέρας πηγαίνουν σε γάμο. Οι δυο αδελφές – νέα κορίτσια – μένουν στο σπίτι. Η μια βγαίνει έξω, ή άλλη μένει μέσα προκειμένου να διαβάσει για τις πανεπιστημιακές εισαγωγικές. Μόνη στο σπίτι. Κινηματογραφικής αξιοποίησης συμβάντα απ’ αυτά που τροφοδοτούν τα θρίλερ. Ακολουθεί μια εκτεταμένη σεκάνς, κινηματογραφικά τολμηρή, την οποία η εύθραυστης ομορφιάς, Μαριτίνα Πάσσαρη, χωρίς ούτε φύλλο συκής, διεκπεραιώνει με θαυμαστή ερμηνευτική άνεση. Άλλωστε η παρουσία της στην ταινία ήταν σχεδόν ολόκληρη η ταινία. Μερικά πράγματα γίνανε στον ελληνικό κινηματογράφο ώριμα σε χρόνο ανύποπτο. Σ’ αυτή τη δουλειά της Λιάππα το αφηγούμενο δεν είχε καμιά βαρύτητα. Ήταν ο τρόπος της αφήγησης και ο «αφηγητής» δηλαδή ο σκηνοθέτης.

Σχόλια

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Κριτικός κινηματογράφου. γεννήθηκε και ζεί στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Αθηνών.
Γράφει κριτική και θεωρητικά κείμενα για τον κινηματογράφο και τις καλές τέχνες απο τις αρχές της δεκαετίας του '60. Γράφει επίσης, ποίηση. Για πολλά χρόνια υπήρξε πρόεδρος και γενικός γραμματέας της πανελλήνιας ένωσης κριτικών κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), ενώ στο διάστημα 1991-1993 υπήρξε Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Επι 13 χρόνια ήταν μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Εθνικής Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Κατά καιρούς υπήρξε μέλος κριτικών επιτροπών σε κινηματογραφικά φεστιβάλ και της FIPRESCI, εδώ και στο εξωτερικό, καθώς και καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Καλαμάτας. Γράφει κριτική κινηματογράφου στα περιοδικά "ΑΝΤΙ" και "ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ"