ΝΥΜΦΙΟΣ
μια ερωτική επιθυμία
Ο Αχιλλέας Κυριακίδης το 1994 κάνει το «Νυμφίο». Θέλει να μας μιλήσει για την ερωτική επιθυμία μια μοναχικής γυναίκας η οποία έχει μείνει μόνη, πιθανόν μετά από το θάνατο ή το χωρισμό ενός προσφιλούς προσώπου.
Μια ερωτική επιθυμία που ξαναγυρνά σε αυτή, δε θέλει απαραίτητα τη συντροφιά του άλλου. Στην οικοδομή, απέναντι από το σπίτι της, ένας εργάτης δουλεύει μόνο με το σορτσάκι. Είναι καλοκαίρι. Η φαντασία της προχωρά και με πολύ διακριτικό τρόπο τον προκαλεί.
Με πολύ απλό τρόπο ο Κυριακίδης σκηνοθετεί αυτή την ιστορία. Αφού ορίσει το χώρο του, μετά από ένα σχετικά αργό τράβελινγκ, μπορεί να αφήσει την πρωταγωνίστριά του να περιπλανηθεί σε αυτόν. Δείχνει τη μοναξιά της, κινηματογραφώντας απλές και καθημερινές κινήσεις. Δείχνει την επιθυμία για μια ερωτική συνεύρεση με απλά αγγίγματα του χεριού, με ένα μικρό χάδεμα κοντά στο στήθος.
Από εκεί και πέρα τα βλέμματα προσεγγίζει το ένα το άλλο. Ο εργάτης και η γυναίκα και το αντίστροφο. Αυτός θέλει να πάει σε αυτή και φέρνει ένα μαδέρι για να μπει στο παράθυρό της, όλο το αναβάλλει όμως. Η φωνή του μας φέρνει στο χώρο του έρωτα. Λίγες κουβέντες, όσες είναι απαραίτητες, μεταξύ τους μέχρι να υπάρξει η ερωτική συνεύρεση. «Μυρίζεις ζωή», λέει η γυναίκα, φέρνοντας στο νου μας τη μοναξιά της, την απώλεια, την ανάγκη να βρεθεί με έναν άλλο.
Ο Κυριακίδης αφήνει την εικόνα να μιλήσει μόνη της. Δεν έχει ανάγκη το λόγο που θα ήταν, εκτός από περιττός, καταστροφικός ως προς τη δημιουργία της ατμόσφαιρας που τελικά φτιάχνει. Με το μοντάζ αρθρώνει τον κινηματογραφικό του λόγο τόσο καλά που περνά στο θεατή το συναίσθημα της μοναξιάς και της θέλησης για έρωτα. Στο τέλος, η γυναίκα επιστρέφει στην καθημερινή της ζωή, αφήνοντας μια υποψία αν όλα αυτά ήταν ένα όνειρο, μια μη πραγματική ιστορία.
Να πούμε ακόμη ότι ο Αχιλλέας Κυριακίδης είναι από τους λίγους Έλληνες σκηνοθέτες που επιμένουν να κάνουν μόνο ταινίες μικρού μήκους, προφανώς επειδή αγαπά αυτό τον κινηματογράφο. Υπηρετεί την ταινία μικρού μήκους με αγάπη και σεβασμό. Έχουμε όμως καιρό να δούμε δουλειά του, ελπίζουμε να έχουμε την τύχη να τον ξανασυναντήσουμε με ταινία στο Φεστιβάλ της Δράμας.
Γιάννης Φραγκούλης
Σχόλια
Γιάννης Φραγκούλης
Γεννήθηκε
στην Αθήνα το 1960. Μετά τις γυμνασιακές σπουδές, φοίτησε Χημεία στον
Καναδά και στη Γαλλία, και φωτογραφία στην ΑΚΤΟ. Παρακολούθησε
σεμινάρια σημειωτικής στην Αθήνα και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία
(εφημερίδες και περιοδικά), την κριτική και τη θεωρία του
κινηματογράφου. Εξέδωσε τα περιοδικά «αντι-Κινηματογράφος» και
«Κινηματογράφος και Επικοινωνία». Παραδίδει σεμινάρια κινηματογράφου
και έχει συγγράψει διάφορα κινηματογραφικά βιβλία. Είναι μέλος της
Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, του European Documentary
Network, της Ένωσης Πολιτιστικών Συντακτών και του «μικρό», Σωματείο
για την προώθηση της ταινίας μικρού μήκους, Πρόεδρός του στο παρόν
Δ.Σ.. Είναι αρχισυντάκτης στο www.cinemainfo.gr και προετοιμάζει το
μεταπτυχιακό του στον κινηματογράφο.