ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

Ο Λάκης Παπαστάθης, που εκτός από σκηνοθέτης είναι πεζογράφος αλλά και συλλέκτης εντύπων και εγγράφων, εδώ αξιοποιεί ένα από τα ευρήματά του: την αλληλογραφία ενός έλληνα μετανάστη στην Αμερική, των αρχών του περασμένου αιώνα, με τους γονείς του στην πατρίδα.

Μέσα από καρτ ποστάλ, οικογενειακές και άλλες φωτογραφίες, χρησιμοποιώντας δεξιοτεχνικά την τρυκέζα και την αφήγηση (μία φωνή off διαβάζει τα γράμματα) ο Λ. Π. κατορθώνει να χειρισθεί δημιουργικά το θέμα του. Παρεμβάλοντας, επίσης, και δημοτικά τραγούδια της ξενιτιάς προσφέρει στο σύνολο τον απαιτούμενο τόνο μελαγχολίας από τη στέρηση του γενέθλιου τόπου.

Μϊα ολόκληρη, οδυνηρή εποχή ανασυντίθεται. Ο λόγος, μέσα στην κοφτή, αφελή αλλά καίρια διατύπωσή του προσλαμβάνεται με τη δραματικότητα που του αρμόζει, ενώ η πυκνή και έξυπνα δομημένη εικόνα, συχνότατα με τη βοήθεια της διπλοτυπίας, οικοδομεί το αντιθετικό σκηνικό των δύο κόσμων.

Ο Παπαστάθης, επί πλέον, χρησιιμοποιώντας τα αληθινά ονόματα των  πρωταγωνιστών του, κάνει ένα είδος προσκλητήριου νεκρών, «άσημων» ανθρώπων, χαμένων στα βάθη της Ιστορίας. Υποκλίνεται μπροστά στο ταλαιπωρημένο πλήθος και σε εκείνους που εγκατέλειψαν αγεληδόν την Ελλάδα για καλύτερη τύχη στον Υπερατλαντιιό Παράδεισο.

Το εγχείρημά του, λοιπόν, με το συγκεκριμένο ντοκυμαντέρ έχει και αυτή την ανθρωπολογική αξία, που φανερώνει ευγένεια, ίσως και δέος απέναντι στο «μικρόκοσμο», που αποδεικνύεται μεγάλος και σύνθετος εάν επικεντρωθεί ο φακός πάνω στις λεπτομέρειές του.