(απαραίτητο για την ψηφοφορία των ταινιών)
(απαραίτητο για το σχολιασμό των ταινιών)

Στατιστικά

  • Σύνολο μελών: 6617

Τυχαίες ταινίες

Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος

Ύψωμα 33

Έτος:
1998
Προβολή της ταινίας

Γράμματα από την Αμερική

Απρίλιος 2007. Κείμενο του Δημήτρη Χαρίτου για την ταινία "Γράμματα απο την Αμερική"

ΛΑΚΗ ΠΑΠΑΣΤΑΘΗ: «ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ»

Ντοκιμαντέρ αναφοράς, γυρισμένο το 1972, τόσο για την ιστορία του κινηματογράφου στην Ελλάδα όσο και για το χειρισμό ενός θέματος, όπως αυτό της μετανάστευσης, με τρόπο πρωτότυπο και αποτελεσματικό. Μια εκδοχή, όμως, του παγκοσμιοποιημένου πλέον θέματος, που αφορά στο μεγάλο κύμα φυγής ελληνικού στοιχείου στις αρχές του 20ου αιώνα, με κύριο προορισμό την Αμερική. Τότε που κυριολεκτικά ερήμωσαν χωριά της υπαίθρου από βασικά παραγωγικό υλικό της χώρας, η οποία ήταν αδύνατο να το θρέψει.
Στη ταινία έχουμε να κάνουμε με έναν νεαρό μετανάστη από το Γύθειο. Ταξίδεψε από το λιμάνι της Πάτρας και εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη. Ξεκίνησε ως σερβιτόρος και σε λίγα χρόνια άνοιξε δική του παρόμοια επιχείρηση. Έφερε, μόλις στάθηκε στα πόδια του, από την πατρίδα του την εκλεκτή της καρδιά του, την παντρεύτηκε κι αυτή του χάρισε ένα γιο και μια κόρη.
Το αγόρι διάλεξε τη στρατιωτική καριέρα, ενώ στον γαμπρό του παρέδωσε τα κλειδιά της επιχείρησης. Ύστερα από 50 χρόνια, γέρος πια, γύρισε με τη γυναίκα του στη γενέτειρά του για πάντα.
Το σενάριο, το οποίο, όπως και η σκηνοθεσία, ανήκουν στον Λάκη Παπαστάθη βασίζεται εξολοκλήρου στην αλληλογραφία του εν λόγω μετανάστη με τους δικούς του στην Ελλάδα, σε φωτογραφίες και αντιπροσωπευτικές της εποχής καρτ-ποστάλ. Τα αποσπάσματα των επιστολών γίνεται voice-over, με αξιοθαύμαστο ερμηνευτικό τρόπο. Χρώμα και τόνος φωνής εναρμονισμένος με τη γραφή και το ύφος της εποχής (οφείλεται στον ηθοποιό Θ. Κατσαδράμη). Η επιδέξια χρήση της τρικέζας είναι του Θανάση Νέτα και το μοντάζ από τον Θανάση Ρέντζα, τον πιο κατάλληλο γι’ αυτό το είδος κινηματογράφου. Η σημαντική αξία του ντοκιμαντέρ δεν περιέχεται μόνο στην παράθεση των καίριων περιστατικών μια τυπικής περίπτωσης μετανάστη στην Αμερική. Βρίσκεται στη σωστή επιλογή των διαχρονικών αποσπασμάτων η οποία αφήνει πίσω από τις λέξεις να σκιαγραφηθεί μια ιστορική εποχή που κάλυψε το πιο σημαντικό μέρος του περασμένου αιώνα. Επιπλέον, γίνεται……… (λείπει κείμενο)
το έμμεσο ήθος του αλληλογράφου, στοιχεία που δίνουν λάμψη και νόημα στο κύμα των φωτογραφιών. Και, τέλος, είναι δραματοποιημένη οργάνωση και των δύο συστατικών της ταινίας υλικών: εικόνας και λόγου με το οποίο στήνεται μπρος στον θεατή ο βιολογικός κύκλος με τους βασικούς σταθμούς του. Αυτές οι προσφορές ενός έργου τέχνης δεν έχουν ηλικία.

Σχόλια

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Κριτικός κινηματογράφου. γεννήθηκε και ζεί στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Αθηνών.
Γράφει κριτική και θεωρητικά κείμενα για τον κινηματογράφο και τις καλές τέχνες απο τις αρχές της δεκαετίας του '60. Γράφει επίσης, ποίηση. Για πολλά χρόνια υπήρξε πρόεδρος και γενικός γραμματέας της πανελλήνιας ένωσης κριτικών κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), ενώ στο διάστημα 1991-1993 υπήρξε Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Επι 13 χρόνια ήταν μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Εθνικής Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Κατά καιρούς υπήρξε μέλος κριτικών επιτροπών σε κινηματογραφικά φεστιβάλ και της FIPRESCI, εδώ και στο εξωτερικό, καθώς και καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Καλαμάτας. Γράφει κριτική κινηματογράφου στα περιοδικά "ΑΝΤΙ" και "ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ"