Σκηνοθεσία: Αλίντα Δημητρίου

Ντοκιμαντέρ για τους καρβουνιάρηδες, ένα επάγγελμα που φθίνει μέσα στη σύγχρονη τεχνολογία.

Σκηνοθεσία: Γκαίη Αγγελή

Η ταινία "Μοναστηράκι" είναι ένα ιδιότυπο λυρικό ντοκυμανταίρ και αναφέρεται στο γνωστό χώρο που φέρει το ίδιο όνομα, αλλά και στο μύθο που τον συνοδεύει. Η ταινία δεν παίχτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1976. Την απέρριψε η Προκριματική Επιτροπή.

Σκηνοθεσία: Λευτέρης Ξανθόπουλος

Με αφορμή την ίδρυση και τη λειτουργία της Ελληνικής Κοινότητας στη Χαϊδελβέργη θίγονται τα βασικότερα από τα προβλήματα που απασχολούν τους Έλληνες της Γερμανίας: εκπαιδευτικό, απολύσεις, προσαρμογή, στεγαστικό, κ.ά.

Το παρακάτω κείμενο είναι από τον κατάλογο του 3ου φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης "Εικόνες του 21ου αιώνα" 

Η ταινία ερευνά το μεταναστευτικό ζήτημα απο τη θέση ενός συλλογικού οργάνου, της κοινότητας των ελλήνων εργατών στη περιοχή Χαϊδελβέργης δυτικής Γερμανίας. Δεκαπέντε περίπου χρόνια από την εγκατάσταση των πρώτων φιλοξενούμενων εργατών (Γκασταρμπάιτερ), στις αρχές της δεκαετίας του 1960, τα προβλήματα που τους απασχολούν πιεστικά είναι το εκπαιδευτικό, το στεγαστικό, οι δυσκολίες προσαρμογής στον ξένο τόπο, η ανεργία, οι σκληρές συνθήκες δουλειάς και οι επιπτώσεις στήν υγεία των μεταναστών απο τις δυσκολίες διαβίωσης.

Σκηνοθεσία: Λάκης Παπαστάθης

Η αλληλογραφία ενός μετανάστη από το Γύθειο, που στις αρχές του αιώνα μας πήγε στην Αμερική.

Σκηνοθεσία: Μιχάλης Παπανικολάου

Η Μήδεια σε μια σύγχρονη γειτονιά.

Σκηνοθεσία: Τώνια Μαρκετάκη

Ένας άνθρωπος μοναχός του περπατάει στο δρόμο.

Ο Γιάννης και ο Δρόμος είναι η πρώτη (μικρού μήκους) ταινία της Τώνιας Μαρκετάκη, βασισμένη σε ένα διήγημα του Μενέλαου Λουντέμη. Ακούγεται το ποίημα του ίδιου «απόψε».

moto από τους τίτλους της ταινίας:
"Η μοναξιά είναι ζήτημα αυτάρκειας"
Γιάννης Νεγρεπόντης

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αυγερινός - Λάκης Παπαστάθης


Ένα χρονικό της Κατοχής.