-------------------------------------ΝυμφίοςΤο σενάριοστην Ιωάννα 1. Σπίτι Γυναίκας – Εσωτ. / Πρωί «Ξενάγηση» στο σπίτι της Γυναίκας. Το πρωινό φως μπαίνει από το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας, φωτίζοντας τη νεοκλασική διακόσμηση του σπιτιού. Η «ξενάγηση» συνεχίζεται στον προθάλαμο του σαλονιού και καταλήγει στην απλή και ηλιόλουστη κουζίνα του σπιτιού, όπου η Γυναίκα, γύρω στα πενήντα, είναι καθισμένη στο τραπέζι και πίνει τον πρωινό καφέ της. Την ώρα που ακουμπάει το φλιτζάνι στο τραπέζι και κοιτάζει αφηρημένη τη φρουτιέρα, ακούγονται απ’ έξω ήχοι οικοδομής. Η Γυναίκα στρέφει το βλέμμα της προς το παράθυρο της μπαλκονόπορτας.Τίτλοι αρχής 2. Οικοδομή – Εξωτ. / Πρωί (ίδια μέρα)Πλάνο κοντρ-πλονζέ: οικοδομή στα μπετά. Λιγοστοί εργάτες δουλεύουν στην ταράτσα. Ένας νεαρός ημίγυμνος εργάτης (Οικοδόμος) ξεπροβάλλει και κοντοστέκεται στη σκάλα ενός κατώτερου ορόφου για να ξαποστάσει. Σκουπίζει το μέτωπό του απ’ τον ιδρώτα. Ύστερα, ξαναπιάνει δουλειά. Μια κουρτίνα πέφτει μπροστά στο φακό: το πλάνο ήταν υποκειμενικό της Γυναίκας απ’ το παράθυρο της κουζίνας.Fade σε μαύρο. 3. Σπίτι Γυναίκας / Χολ – Εσωτ. / Πρωί (άλλη μέρα)Η Γυναίκα έρχεται απ’ το βάθος, κουρασμένα, κάνοντας «μικρές» τακτοποιήσεις στην καθ’ όλα τακτοποιημένη τραπεζαρία. Πλησιάζει προς τη σερβάντα του χολ και σηκώνει το σεμέν για ν’ αποκαλύψει ένα συρτάρι. Παίρνει το κλειδί που είναι κρυμμένο κάτω απ’ το τραπεζομάντιλο, ξεκλειδώνει το συρτάρι και το ανοίγει: ένα ξύλινο κουτί. Απ’ το κουτί βγάζει μια παλιά φωτογραφία ενός νεαρού αξιωματικού και μια δεσμίδα χαρτονομίσματα. Από κάτω είναι τα κοσμήματά της – τα βγάζει ένα ένα, τα κοιτάζει, τα θωπεύει, τα ξαναβάζει στη θέση τους. Κλείνει το κουτί, κλείνει το συρτάρι, το ξανασκεπάζει με το σεμέν και βγαίνει από το κάδρο.Fade σε μαύρο.4. Οικοδομή – Εσωτ. / Πρωί (άλλη μέρα)Ο Οικοδόμος είναι καθισμένος να ξεκουραστεί• καπνίζει και περιεργάζεται τα ταλαιπωρημένα χερια του.Φωνή (off)Ρε σεις, πού ’ν’ ο μικρός;Ο Οικοδόμος σηκώνεται, σβήνει το τσιγάρο και, τη στιγμή που πάει να φύγει, κάτι τραβάει το βλέμμα του στο απέναντι μπαλκόνι: η κουρτίνα στο παράθυρο σαλεύει σαν κάποιος μόλις να την άφησε να πέσει.Fade σε μαύρο. 5. Σπίτι Γυναίκας / Χολ – Εσωτ. / Πρωί (άλλη μέρα) Ίδιο πλάνο της Σκηνής 3, μόνο πιο κοντινό: το συρτάρι, το κουτί, τα χέρια της Γυναίκας που βγάζουν τη φωτογραφία του αξιωματικού και τη χαϊδεύουν. Ακούγονται απ’ έξω, αμυδρά, φωνές από λαϊκή αγορά. Η Γυναίκα παίρνει ένα πεντοχίλιαρο απ’ τη δεσμίδα, κλείνει το συρτάρι, σηκώνει απ’ την καρέκλα το καλάθι για τα ψώνια και βγαίνει από το σπίτι. Fade σε μαύρο.6. Οικοδομή – Εξωτ. / Πρωί (άλλη μέρα)Ο Οικοδόμος, κουβαλώντας ένα δοκάρι, κάνει μια στάση για να κοιτάξει προς το απέναντι μπαλκόνι: κανείς. Βγαίνει από το κάδρο.Fade σε μαύρο.7. Σπίτι Γυναίκας / Χολ – Εσωτ. / Πρωί (ίδια μέρα) Η Γυναίκα είναι κρυμμένη πίσω από την μπαλκονόπορτα, πλάτη στον τοίχο. Δείχνει ταραγμένη και βαριανασαίνει.Fade σε μαύρο.8. Σπίτι Γυναίκας / Κρεβατοκάμαρα – Εσωτ. / Πρωί (άλλη μέρα)Ο καθρέφτης της κρεβατοκάμαρας αντανακλά το ηλιόλουστο παράθυρο. Από την τηλεόραση ακούγονται διάλογοι ξενόγλωσσης ταινίας. Η Γυναίκα εμφανίζεται φορώντας τη ρόμπα της και στέκεται μπροστά στον καθρέφτη προβάροντας ένα κόκκινο φουστάνι. Αφήνει το φουστάνι πάνω στο κρεβάτι και κάθεται μπροστά στον καθρέφτη. Λύνει τα μαλλιά της και τα σιάχνει με τα χέρια της. Βάζει κραγιόν, τονίζει μ’ ένα μολυβάκι το περίγραμμα των ματιών της και προσθέτει λίγο make-up. Το βλέμμα της μαρτυρεί μια κρυφή, καταπιεσμένη επιθυμία. Ξεκουμπώνει το πάνω κουμπί της ρόμπας της, βάζει το χέρι της από μέσα και χαϊδεύει αργά το στήθος της.8α. Flash-back: Πάρκο – Εξωτ. / ΝύχταΤρεις νεαροί, με ανοιχτά πουκάμισα, περπατάνε αγκαλιασμένοι – βήματα βαριά και μεθυσμένα.8β. Σπίτι Γυναίκας / Κρεβατοκάμαρα – Εσωτ. / ΠρωίΗ Γυναίκα, πάντα μπροστά στον καθρέφτη, πάει να κουμπώσει το πάνω κουμπί της ρόμπας της, μετανιώνει, σηκώνεται και βγαίνει από το κάδρο.Fade σε μαύρο.9. Σπίτι Γυναίκας / Κουζίνα – Εσωτ. / Πρωί (άλλη μέρα)Η Γυναίκα, φορώντας το κόκκινο φουστάνι της, «διαβάζει» το κατακάθι του καφέ της. Σηκώνεται και πηγαίνει στο νεροχύτη. Ανοίγει τη βρύση κι αφήνει το νερό να ξεπλύνει απ’ το φλιτζάνι και το τελευταίο ίχνος της «μοίρας» της.Fade σε μαύρο.10. Σπίτι Γυναίκας / Κουζίνα – Εσωτ. / Πρωί (άλλη μέρα)Η Γυναίκα ανασηκώνει διστακτικά την κουρτίνα της μπαλκονόπορτας, την αφήνει να πέσει, και ξαφνικά, σαν να ’χει πάρει μιαν απόφαση, την τραβάει πέρα ώς πέρα, αποφασιστικά. Κοιτάζει απέναντι και προς τα πάνω, έκθαμβη. Fade σε μαύρο.11. Οικοδομή – Εξωτ. / Πρωί (ίδια μέρα)Ο Οικοδόμος είναι καθισμένος στο σημείο της Σκηνής 4 και περιεργάζεται τα χτυπημένα πόδια του. Όταν σηκώνει το βλέμμα, βλέπει τη Γυναίκα που τον κοιτάζει πίσω από το τζάμι της μπαλκονόπορτας. Της χαμογελάει. Η Γυναίκα χάνεται στο σκοτεινό της σπίτι.Fade σε μαύρο.12. Οικοδομή – Εξωτ. / Πρωί (άλλη μέρα)Ο Οικοδόμος κοιτάζει προς το μπαλκόνι: αυτή τη φορά, τα πατζούρια είναι κλειστά.Fade σε μαύρο.13. Σπίτι Γυναίκας / Χολ – Εσωτ. / Πρωί (άλλη μέρα)Η Γυναίκα διασχίζει το χολ αποφασιστικά και με γρήγορο βηματισμό.14. Σπίτι Γυναίκας / Μπαλκόνι κουζίνας – Εξωτ. / Πρωί (ίδια μέρα)Η Γυναίκα βγαίνει στο μπαλκόνι της κουζίνας, κοιτάζοντας ψηλά: ο Οικοδόμος είναι όρθιος, απέναντί της• τη βλέπει κι αρχίζει να χαϊδεύει το μυώδες, ιδρωμένο στήθος του. Η Γυναίκα κλείνει τα μάτια της.14α. Το ίδιο flash-back της Σκηνής 8α.14β. Σπίτι Γυναίκας / Μπαλκόνι κουζίνας – Εξωτ. / Πρωί Η Γυναίκα ξανανοίγει τα μάτια της: ο Οικοδόμος έχει φύγει. Τον ψάχνει με το βλέμμα της – τίποτα. Απογοητευμένη, ξαναμπαίνει στο σπίτι της. Fade σε μαύρο.15. Οικοδομή – Εξωτ. / Πρωί (άλλη μέρα)Ο Οικοδόμος, όρθιος, στο σημείο όπου στεκόταν και στη Σκηνή 13, τη ρωτάει με χειρονομίες: «Να ’ρθω;» .16. Σπίτι Γυναίκας / Χολ – Εσωτ. / Πρωί (ίδια μέρα)Η Γυναίκα, βιαστικά, ανοίγει την εξώπορτα, κι ύστερα ξεκλειδώνει το συρτάρι, παίρνει το κουτί και κοντοστέκεται σαν να σκέφτεται πού να το κρύψει. Ακούγοντας απ’ έξω βήματα, ξαναβάζει το κουτί στο συρτάρι, αφήνει το συρτάρι ξεκλείδωτο και το σεμέν σηκωμένο, και φεύγει βιαστικά προς την κρεβατοκάμαρα.17. Σπίτι Γυναίκας / Κρεβατοκάμαρα – Εσωτ. / Πρωί (ίδια μέρα)Η Γυναίκα είναι καθισμένη στο κρεβάτι. Το δωμάτιο είναι σκοτεινό. Η Γυναίκα δείχνει ταραγμένη, κοιτάζει προς το σαλόνι. Ακούγεται ο ήχος της εξώπορτας που κλείνει.Οικοδόμος (off)Πού είσαι;Υποκειμενικό της Γυναίκας: ο Οικοδόμος εμφανίζεται στο βάθος• τη βλέπει κι αρχίζει να βαδίζει προς το μέρος της, σέρνοντας τα πόδια του. Όταν φτάνει κοντά της, στέκεται μπροστά της και κορδώνει το γυμνό του σώμα με θράσος και αυταρέσκεια.ΓυναίκαΠόσω’ χρονώ’ είσαι;ΟικοδόμοςΤι το ψάχνεις...Η Γυναίκα αρχίζει να εξερευνά το ωραίο σώμα με τα δάχτυλά της. Του παίρνει το χέρι και το ακουμπά πάνω της, σαν να του ζητάει να τη χαϊδέψει. Ο Οικοδόμος αρπάζει άγαρμπα το κεφάλι της και το κολλάει στην κοιλιά του.ΓυναίκαΤο δέρμα σου μυρίζει...ΟικοδόμοςΙδρώτα, ε;Γυναίκα... ζωή. Μυρίζει ζωή...Η Γυναίκα τού φιλάει την κοιλιά. Εκείνος της αφήνει το κεφάλι και τη σπρώχνει απαλά προς το κρεβάτι. Ύστερα, βγάζει το σορτσάκι του και ξαπλώνει πάνω της.18. Σπίτι Γυναίκας / Κρεβατοκάμαρα – Εσωτ. / Πρωί (πολύ λίγο αργότερα)Κοντινό τράβελινγκ πάνω στα χέρια της Γυναίκας που χαϊδεύουν τη γυμνή πλάτη του Οικοδόμου. Στο τέλος του τράβελινγκ, διπλό κοντινό πλάνο στο πρόσωπο της Γυναίκας που είναι ανάσκελα, και το κεφάλι του Οικοδόμου που είναι πεσμένος πάνω της και της κάνει έρωτα.Γυναίκα(με φωνή πνιγμένη από την ηδονή, αλλά και την ταραχή)Γι’ αυτό δε σου ’λεγα να ’ρθείς...Καταλαβαίνεις;Τα χρήματα... στο συρτάρι...Αν τα ’παιρνες, τι θα γινόμουνα;Σχεδόν αμέσως μετά, έρχεται σε οργασμό. Εκείνος συνεχίζει, όλο και πιο έντονα, κι όταν τελειώνει με μια μικρή κραυγή, αφήνει το κεφάλι του να πέσει. Η Γυναίκα, πιο ήρεμη, σχεδόν ανέκφραστη. Ο Οικοδόμος την αιφνιδιάζει μ’ ένα αδέξιο χάδι στα μαλλιά. Ύστερα, σηκώνεται και βγαίνει από το κάδρο. Μένουμε στο πρόσωπο της Γυναίκας, ενώ ακούμε τον Οικοδόμο που ντύνεται και φεύγει, σέρνοντας τα πόδια του. Η Γυναίκα κλείνει τα μάτια της. Τα ξανανοίγει μόνο όταν ακούει την εξώπορτα ν’ ανοίγει και να κλείνει.Fade σε μαύρο19. Σπίτι Γυναίκας / Κρεβατοκάμαρα, Χολ, Κουζίνα – Εσωτ. / Απόγευμα (ίδια μέρα)Η Γυναίκα είναι ακόμα ξαπλωμένη στο κρεβάτι. Ξυπνάει σαν από μια βαθιά χαύνωση. Προσέχει την ξεκούμπωτη ρόμπα της – σαν να ’χει μόλις θυμηθεί τι έχει συμβεί. Σηκώνεται και, πηγαίνοντας προς την κουζίνα, την κουμπώνει. Ο βηματισμός της είναι φανερά πιο ανέμελος. Στο πέρασμά της απ’ το χολ, ούτε δίνει σημασία στο συρτάρι, παρά μόνο κατεβάζει το σηκωμένο σεμέν. Κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας, σταυρώνει τα πόδια. Σιγά σιγά, καθώς θυμάται, ένα χαμόγελο διαγράφεται στο πρόσωπό της. Τίτλοι τέλους