Σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης

Η στιγμή του θανάτου του Ηλία διευρύνεται από τους συνειρμούς και τις οπτικές που την ακολουθούν, στο πριν και στο μετά.
Ο γιός του παγοποιού, παρατηρητής που εγγράφεται μέσα στον παρατηρητή-φακό, ριγμένος στον εφιάλτη του παρόντος του Ηλία, συνιστά ένα κομμάτι του. Μήπως όμως το παρόν της ταινίας αφορά κυρίως το χρόνο του μικρού; Να'ναι συνεπώς, μόνο ενδεχόμενα όσα περνούν μπροστά στα μάτια του; Ή μήπως, τέλος, και οι δύο χρόνοι είναι εξίσου ισχυροί και επομένως διαπλέκονται και συγκρούονται;

Έγχρωμη, διάρκεια 24', 16 mm, 1990